PKO BP 89 1020 4867 0000 1302 0007 8618
NIP: 854 20 87 622
REGON: 812 026 985
KARA ZA PUBLIKOWANIE W INTERNECIE (i nie tylko) NIEPRAWDZIWYCH INFORMACJI O SZKOLE lub PLACÓWCE OŚWIATOWEJ (np. BURSIE SZKOLNEJ)
ZA PUBLIKOWANIE TREŚCI NIEZGODNYCH Z PRAWDĄ SZKOŁA lub PLACÓWKA OŚWIATOWA MOŻE ŻĄDAĆ SPROSTOWANIA
ZA ZNIEWAŻENIE GROZI ODPOWIEDZIALNOŚĆ KARNA!
Wolność słowa, z której korzystać można publikując swoje wypowiedzi w sieci, ograniczają prawa gwarantowane innym osobom.
Ten, czyje dobro osobiste zostaje zagrożone, może żądać:
zaniechania działania, chyba że nie jest ono bezprawne,
by osoba, która dopuściła się naruszenia,
dopełniła czynności potrzebnych do usunięcia jego skutków, w szczególności ażeby złożyła oświadczenie odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie,
zadośćuczynienia pieniężnego lub zapłaty odpowiedniej sumy pieniężnej na wskazany cel społeczny,
żądać naprawienia szkody na zasadach ogólnych, gdy wskutek naruszenia dobra osobistego została wyrządzona szkoda majątkowa.
Pracownik, który zauważy wpisy szkalujące szkołę/inną placówkę oświatową lub jej pracowników powinien niezwłocznie powiadomić o tym fakcie dyrektora. W celach dowodowych należy zrobić ze strony wydruk lub zapisać print screen.
Dyrektor może:
zażądać od rodzica lub pełnoletniego ucznia, publikującego obraźliwe wypowiedzi, zaniechania tego rodzaju działań oraz usunięcia wpisów naruszających dobra osobiste szkoły,
może wystąpić nie tylko w imieniu szkoły, ale własnym i obrażanych nauczycieli.
Wezwanie zawierające takie żądanie powinno być sformułowane na piśmie, w którym można wskazać rodzicowi, że w przypadku niezastosowania się do tego wezwania, sprawa zostanie skierowana na drogę sądową.
Jeśli wpisy rodzica lub pełnoletniego ucznia mają jednocześnie charakter pomówienia albo zniewagi, grozi mu odpowiedzialność karna - podlega on grzywnie albo karze ograniczenia wolności.
Ściganie obu tych przestępstw odbywa się z oskarżenia prywatnego.
Podstawa prawna:
art. 212 Kodeksu karnego:
§ 1. Kto pomawia inną osobę, grupę osób, instytucję, osobę prawną lub jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć ją w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności, podlega grzywnie albo karze ograniczenia wolności.
§ 2. Jeżeli sprawca dopuszcza się czynu określonego w § 1 za pomocą środków masowego komunikowania, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
§ 3. W razie skazania za przestępstwo określone w § 1 lub 2 sąd może orzec nawiązkę na rzecz pokrzywdzonego, Polskiego Czerwonego Krzyża albo na inny cel społeczny wskazany przez pokrzywdzonego.
§ 4. Ściganie przestępstwa określonego w § 1 lub 2 odbywa się z oskarżenia prywatnego.
Problematyką naruszenia dobrego imienia, poza prawem karnym, zajmują się także przepisy prawa cywilnego, a konkretniej - art. 23 i 24 k.c.